Харин “50 cent” хэмээх уран бүтээлчийнх нь нэрээр бол дэлхий дахин андахгүй. 2003 онд гаргасан “Get Rich or Die Trying” цомог нь Америкийн дуу бичлэгийн холбооноос зургаан ч удаа шагнал хүртэж байсан тэрбээр өдгөө “G-Units” дуу бичлэгийн студи байгуулан, рэппер, продюсер, жүжигчин, бизнес эрхлэгч зэргээр олон ажил эрхэлж байна.

-Эдийн засгийн хямрал болж байгаа энэ үед та нэрээ “25 цент” гэдэг ч юм уу ямар нэг байдлаар сольсон нь дээр биш үү?

-Эдийн засгийн байдал улам л дордоод байгаа шүү. (инээв)

-Гэхдээ таны ашиг орлого улам нэмэгдэж байгаа юм чинь эсрэгээрээ “Нэг доллар” гэсэн ч болох юм.

-Миний ажил бүтэмжтэй байгаа шүү. Та мэдэж байгаа болов уу. Би шинэ төсөлд оролцохоор анхаарлаа хандуулаад байгаа.

-Та их хүнд нөхцөлд өсөж, хүмүүжсэн. Хүмүүс таны гайхалтай түүхийг “аминдэм” борлуулагчаас өнөөдрийн өндөрлөгт хүрснийг тань мэдэх байх.

-Тийм ээ.

-Хэрэв таныг хүсвэл би “аминдэм” гээд нэрлэчихье. Та “аминдэм”-ийн худалдаанаас багагүй ашиг олдог байсан бол өдгөө огт өөр бизнес эрхэлж байна. Тэгэхдээ бүр тун ам жилттай яваа Америкийн бизнес эрхлэгч болтлоо өсөж дэвжжээ. Таны өссөн орчин амжилтад тань нөлөөлсөн гэж та боддог уу. Ийм амжилтад хүрснээрээ бахархдаг уу?

-Тэгэлгүй яах вэ. Энэ бол их том амжилт. Миний туулсан зам үеийн хэнд маань үлгэр жишээ болохуйц гэж би дүгнэдэг. Ялангуяа одоогийн хийж буй ажлаараа их бахархаж байгаа. Би одоо “Аврал” гэх нэг тө сөлд ажил лаж байна. Манай төсөл “Street King Energy”-ийн бүтээг дэ хүүн бүрээс тодорхой хувийг НҮБ-ын Дэлхийн хүнсний хөтөлбөрт хан дивлаж байгаа.

-Их сайхан ажил санаачилсан байна. Би ч бас энэ төслийг тань дэмжих болно. Та бол олон талын авьяастай хүн шүү дээ.

-Тийм ээ.

-Таны бага насны тухай яриагаа үргэлжлүүлье.

-Би Өмнөд Ямайкад өссөн. Би найман настай байхдаа ээжийгээ алдсан. Тэгээд би өвөө эмээгийндээ очихоос өөр аргагүй болсон.

-Учир нь танд аав байгаагүй.

-Тийм ээ.

-Та аавтайгаа уулзаж байсан уу?

-Би түүнтэй уулзах нь байтугай хэн гэдгийг нь ч мэдэхгүй ээ.

-Уулзахыг хүсдэг үү?

-Одоо бол хүсэхгүй байна. Хэрэв тэр жаахан байхад минь надтай уулзаж, зөвлөгөө өгдөг байсан бол би гэмт хэрэгт орооцолдохгүй байсан гэдэгт итгэлтэй байна. Гэхдээ би өөрийн амсаагүй бүхнийг хүүдээ өгөхийг хичээдэг.

-Аав тань тантай холбоо барих гэж оролдож байсан уу гэж асуух гэсэн юм л даа.

-Үгүй ээ.

-Таныг алдартай болчихоод байхад ч ирээгүй гэж үү?

-Ирээгүй ээ. Харин би үүнд нь баярладаг шүү.

-Та түүнийг чухам ямар бол гэдгийг мэдэхийг хүсдэггүй гэж үү?

-Мэдээж би өөрийгөө тийм таатай нөхцөлд өссөн гэж хэлэхийн аргагүй. Тиймээс ээж минь надад үлгэр жишээ болчихоор хүнтэй дотно харилцаатай байсан гэж би бодохгүй байна. Гэхдээ одоо нас биед хүрчихсэн хойноо гаргасан алдаануудаа дүгнэхэд өссөн орчин маань тийм ч их нөлөөлөөгүй юм уу даа гэсэн бодол төрдөг. Ажиглаад байхад хүү маань миний багадаа гаргаж байсан алдаа бүхнийг давтаад байгаа. Тэгэхээр учир нь өссөн орчинд биш, генд байдаг байж ч мэдэх юм.

-Гэхдээ хүү чинь их азтай. Тэр таны туулсан зовлонг амсалгүй өсөж байна шүү дээ.

-Тэр ч тийм шүү. Би хэцүү нөхцөлд өссөн гэж хэлэх ч багадах байх. Найман настай байхдаа эцэг эхгүй өнчин хоцорч, 12 настайгаасаа гудамжинд хар тамхи зардаг болсон.

-Учир нь энэ бол таны аврагдах цорын ганц арга байсан. Би таны тухай бас нэг сонирхолтой зүйл уншиж бай сан юм байна. Энэ асуултаараа таныг гомдоох гээгүй юм шүү. Та хар тамхи хэр их хэрэглэж байсан бэ?

-Би хар тамхи хэрэглэж байгаагүй.

-Бүр нэг ч удаа хэрэглэж байгаагүй гэж үү?

-Огт хэрэглэж үзээгүй. Энэ хийхэд их хялбар сонголт байсан л даа. Уг нь надад 10, эсвэл таван доллараар хар тамхи худалдаж аван, хэрэглэх боломж байсан. Гэхдээ тухайн үед би өөрөө хүсээгүй юм.

-Гэхдээ таны үеийнхэн бүгд л хар тамхи хэрэглэдэг байсан биз дээ. Гэтэл өсвөр насны хүү сонирхоод ч болтугай хэрэглээгүй нь хачирхалтай санагдаж байна.

-Хар тамхи татаж, согтууруулах ундаа хэтрүүлэн хэрэглэх нь ямар уршигтай болохыг ээжийн маань ах дүү нар надад биеэрээ харуулсан.

-Харин согтууруулах ундаа хэр их хэрэглэдэг вэ?

-Би энэ тал дээр бас л их өөр байр суурь баримталдаг. Согтууруулах ундаанаас аль болох татгалздаг.

-Тэгэхээр хар тамхи, согтууруулах ундаа огт хэрэглэдэггүй байх нь ээ?

-Мэдээж архи уудаг байсан л даа.

-Гэхдээ их уудаггүй байж.

-Тийм ээ.

-Цаашид ч архинаас хол байх уу?

-Надад нүдээр үзсэн туршлага бий шүү дээ. Тиймээс цаашид ч архинаас татгалзах болно.

-Тамхины тухайд?

-Татдаггүй. Гэхдээ өмнө нь татаж байсан.

-Тэгэхээр та миний уулзаж байсан хүмүүсээс хамгийн хүмүүжилтэй нь байх нь.

-Миний хамгийн анх гаргасан амжилт бол тамхинаас гарсан явдал. Би тамхинаас гарч байхдаа “Хожим нь би энэ тухайгаа яриад сууж байх учраас ийм шийдвэр гаргаж байна” гэж хэлээд л гарч билээ. Энэ яриаг минь сонсоод “Тэр чадсан юм чинь би ч бас чадах ёстой” гээд хүмүүс тамхинаас гараасай гэсэндээ ийм шийдвэр гаргасан. Учир нь эргэн тойрны минь хүн бүр тамхинаас гарах гэж хичээдэг юм. Би яагаад энэ бүх хорт зуршлуудаас хол байдаг гээч. Би их даврамтгай хүн. Би өндөрт гарвал бүр цаашлахыг хүснэ. Хэт өндөрт гарсан ч буухаа мэддэггүй хүн.

-Таны бүх өрсөлдөгч нар архи, тамхи, мансууруулах бодисоос зугтаж чадаагүй болохоор л би гайхаад байгаа хэрэг.

-Бараг видео клип бүрт шилтэй архи, эсвэл үдэшлэг, шөнийн амьд ралын дүр зургийг үзүүлдэг. Хөгжим гэдэг тайвшруулдаг зүйл. Тэр тайван орчныг бүрдүүлэгчдийн нөгөө хэсэг нь баар, согтууруулах ундаа юм.

-Гэтэл та тэр орчин ямар үр дагаварт хүргэж болохыг биеэр туулсан.

-Тийм ээ.

-Тэр үед та юу мөрөөдддөг байв?

-Гудамжны үзүүрт зогсож байхдаа би бизнес хийх тухай л боддог байлаа. Гэтэл надад ямар ч боломж, өөр гарц байгаагүй учир би тэнд зог сож хар тамхи зардаг байсан юм. 12 настай жаалд ажил хийх боломж олдохгүй.

-“In the Club” бол таны анхны хит дуу. Клип нь гарсны дараа та ч олонд танигдаж эхэлсэн. Тэгээд юу болсон бэ?

-Тэгээд л хэн нэгний төрсөн өдөр болох бүрт миний дууг явуулдаг болсон. Тэ гээд давтагдаад л, удалгүй намайг дэмждэг хүмүүсийн тоо олширч, тэд бүр намайг явах аргагүй болтол бүчдэг болсон.

-Та энэ дуугаа бичүүлж байхдаа хит болно гэдгийг нь тааварлаж байв уу?

-Эминем дууг минь зогсоохоос өмнө би “In the Club”-ыг бүрэн эхээр нь бусдад сонсгож үзээгүй байлаа. Гэтэл тэр “Зогс. Наад дуугаа эхнээс нь дахин тавь” гэж билээ. Тэгээд л бид уулзсан даа.

-Та 2000 онд есөн удаа буудуулсан. Та энэ явдлаас их зүйл сурсан уу?

-Тэр явдал миний амьдралын их олон зүйлийг өөрчилсөн. Гэхдээ мэдээж хүүтэй болсон минь миний амьдралд гарсан хамгийн том өөрчлөлт. Хүү минь л намайг урлагт хөтөлж, дуу бичихэд хүргэсэн. Би 1997 оноос дуу бичиж эхэлсэн юм. Харин буудуулахад их өвдөж…

-Тийм гэж үү?

-Аймшигтай өвддөг. Хөл хоёр ч хэсэгтээ хугарсан. Нүүр рүүгээ буудуулсан учир ярьж ч чадахгүй болсон байлаа. Амыг минь оёчихсон байсан. Гэхдээ энэ бүхний эцэст айдас үгүй болж, харин ч бүр жаахан тоомжиргүй болсон.

-Та энд сууж чадахгүй байсан ч байж мэднэ. Та өөрийгөө азтай хүн гэж боддог уу?

-Би үнэхээр азтай хүн. Эмч нар сум амин газраас чинь хэдхэн мм-ийн зайтай өнгөрсөн байна гэж хэлж байсан.

-Сумны хэлтэрхий одоо ч биед тань байдаг гэсэн байх аа?

-Хэлэнд минь бий.

-Дуулахад чинь нөлөөлдөггүй гэж үү?

-Нөлөөлдөг. Сумны хэлтэрхийнээс болоод би жаахан бувтнаж ярьдаг болчихсон. Гэхдээ энэ нь цоо шинэ хэв маягаар дуулдаг болгосон.

-Хүүгийнхээ тухай яриач. Тэр хэдэн настай вэ?

-15.

-Ааш зангаараа тантай адилхан уу?

-Яг л миний сайжруулсан хувилбар гэсэн үг. Тэр тун сайн өрсөлдөгч. Сургуулийнхаа хөлбөмбөгийн шигшээ багт тоглодог юм. Би ч хааяа хүүтэйгээ хамт хөлбөмбөг тоглодог. Хүү минь надаас ч сайн тоглодог шүү.

-Та хүүдээ бага насныхаа тухай ярьдаг уу?

-Хүү минь тэр талаар мэднэ. Ээж нь тайлбарлаж өгсөн болохоор тэр миний аргагүйн эрхэнд гэмт хэрэгт холбогдож байсныг тун сайн ойлгодог шүү. Намайг буудуулах үед хүү минь гэртээ байсан юм. Тэр буун дуу сонссон. Гэхдээ яг юу болоод байгааг хараахан ухаараагүй. Сүүлд нь намайг эмнэлэгт байхад ирсэн.

-Хүүд тань их хэцүү байсан байх. Тэр үед хүү тань хэдэн настай байсан бэ?

-Зургаан настай байсан. Хүмүүс намайг тэр хүнд байдлаас амархан гарч чадсанд их гайхдаг юм. Харин хүүд минь тэр явдал их хүнд туссан. Тэр орой хар даран зүүдэлж, заримдаа уйлчихдаг. Тэр бүрт нь би дэргэд нь очин хүүгээ тэвэрч, сэрээдэг.

О.УНДАРМАА
Өнөөдөр