зэрэг зэрэг дур тавьцгаагаад л шөнөжингөө цэнгэл эдлэж буй тухай унших нь хэнд ч гэсэн таатай байлгүй яахав. Хэдийгээр эрэгтэй, эмэгтэй хүмүүсийн дур хүсэл тус бүрдээ тун өвөрмөц байдгаас дур ханах байдал нь тэр бүр таарч тохироод байдаггүй нь үнэн боловч энэ талаар зөвхөн мэргэжилтнүүд л бичиж харин уран зохиолд бол голдуу “уянгын халилтай л” бичээд байдаг.

Энэ нь зарим хүнийг сэтгэлээр унагах дарамт болох нь ч энүүхэнд. Ямар нь ингэж төрдөг байнаа, би ч дээ гэх нэгэн байхад манай энэ нэг унжийсан юм гэж хажуудахаа голох нь ч байх. Ингээд л зөрчил эхлэх нь тэр. Гэвч амьдрал баян байдаг болохоор хувь хүмүүсийн харьцаа, эр эмийн ажил ч бас олон өнгө төрхтэй. Гэр бүл салалтын гуравны нэг нь сексийн таарамжгүй харьцаанаас үүдэлтэй гэж ч бичдэг. Чухам үүнээс болж салж байна гэж илээр ярьдаггүй ч, энэ нь нөлөөлсөн л байдаг аж. Хардалт, гэр бүлээс гадуурх эр эмийн харьцаа зэрэг нь нилээд тохиолдолд сексийн таарамжгүй харьцаанаас үүдэлтэй байх магадлалтай. Хос хоёрын дунд жаргал цэнгэлтэй мөч олон байх ч бас алдаа эндэл, гомдол гунихрал, сэтгэл зовоосон асуудал ч их гарна. Инээдэмтэй явдал ч тохиолдоно, үл ойлголцол бол наад захын асуудал. Энэ тухайгаа хэнтэй ярилцах билээ? Гэр бүлийн зөвлөгөө өгөх газрууд ажиллаж, шийдэж үл чадах учраа олохгүй асуудалтай тулгарсан хосууд тэр газар руу зүглэх нь хөгжингүй орнуудад бол ердийн явдал. Тэнд сэтгэл зүйн зөвлөгөө өгнө, эр эмийн асуудлаар ч ярилцаж, учир зүйгээ олцгооно. Хүүхэд залууст зөвлөгөө өгөх газруудаар охид хөвгүүд орон мэдэхгүй чадахгүй, тулгамдсан асуудлуудаа асууж лавлан ярилцаж тайлбарлуулж авдаг. Тэдэнд зориулсан сэтгүүл, сонин ч олон. Яваандаа манайд ч энэ чиглэлээр мэргэжилтнүүд ажиллаж, хүмүүс ч энэ асуудлаар ханддаг болох биз. Энэ бол ичиж зовоод, нуугдаад байх зүйл биш, шүдээ өвдөхөөр эмчид очдог шиг л амьдралын нэг чухал асуудал шүү дээ.

Энэ удаа уншигчдадаа зориулж герман бүсгүйчүүдийн туршлагаас орчуулан цувралаар хүргэж байна. Эд бол хориос гучин насны бүсгүйчүүд бөгөөд тус бүр өөрсөдтэйгээ учирсан паянг нэмж хачирлалгүйгээр бичсэн. Гэхдээ тэд азтай одтой учралаар сайхан эртэй учирч жаргал цэнгэл эдэлсэн тухайгаа бус харин өөрсдийн амьдралд тохиолдсон зарим нэг эрчүүдтэй хэрхэн бүтэлгүй харьцаанд орж байсан тухайгаа бичсэн байгаа. Уншаад инээгээд өнгөрөхөөр түүх ч бий, бодож эрэгцүүлмээр зүйл ч байгаа, сургамжтай явдал ч гарна. Гол нь бодитой түүхүүд нэр ус, мэргэжил, настай нь, хаана болсон тухай бичигдсэн учраас харьцуулж үзэхэд ч сонин. Онолын хоосон цэцэрхэл бус харин амьдралын бодит туршлага. Бүсгүйчүүдэд сургамжтайгаас гадна эрчүүд ч гэсэн мөн л ийм нөхцөл байдалд орж ч болох тул уншиж эргэцүүлэхэд хэрэгтэй байх. Тэр тусмаа энэ тухай хүүхнүүдийн бодлыг мэднэ гэдэг бүр ч таатай хэрэг. Магадгүй зарим нэгэнд чинь үүнтэй төстэй явдал тохиолдсон байж ч болно. Уг нь нэг их хүсээд байх зүйл биш ч, санаанд хүрэхгүй сэтгэл дундуур үлдэх эсвэл бүр бүтэлгүйтэх явдал сексийн харилцаанд гарах нь бий, хэнд ч ийм явдал тохиолдож болно, нэг их гайхаад эсвэл гутраад сэтгэлээр унаад байх зүйл биш. Харин үүнд хүрэхгүйн тулд юунаас болгоомжлох ёстойг давхар гарчигнууд хэлээд өгнө. Аль ч насны ямар ч хүйсийн хүн байсан энэ зөвлөмжүүд хэрэг болно байх гэж найдаж байна. Ном уншиж, судалгаа хийж, хүмүүсээс асууж байгаад бичсэн бус харин өөрсдөө яс махаараа мэдэрч байж, үзсэн мэдэрснээ бичсэн тул үнэнд илүү ойр, ёстой мянга сонсохоор нэг үз гэдэг шиг л юм даа.

Секст байж боломгүй 2 дэх нүгэл: ТААРАЛДСАНТАЙГАА

Эхлээд үрийн шингэнийг нь угаачих

22 настай оюутан Аёолагийн (Амстердамын) тухай 25 настай Саска (Амстердамын) бичиж байна.

Аз болоход энэ сэдвээр яриад байх юм надад нэг их байхгүй, хүмүүс сексийг хэтрүүлж үнэлээд байна гэж би үздэг, түүнгүйгээр сайхан амьдарч болно шүү дээ. Яахаараа маш олон хүн энэ тухай бөөн юм болоод байдгийг би ерөөсөө ойлгодоггүй. Миний ярих түүх бол энэ нөлөөний тухай л юм.

Сургуулиа төгссөний дараагаар би Зүүн Германы нэг жижигхэн хотод нэг улирал суралцсан юм. Нэг найз охин маань тэнд суралцах болоод би түүнийг дагаад явчихсан хэрэг л дээ. Тэгээд би суралцагсдын тоог хязгаарлаад байдаггүй нэг курсэд нь орохоор болсон. Гол нь гэрээсээ холдоод, бусадтай хамтраад өөрийн гэсэн байранд ороод авбал бусад нь ч яахав гэж л би тэр үед бодож байсан юм. Энэ маань харин алдаа болсон доо. Хот ч гэж ёстой хар дарсан зүүд байлаа, надтай хамт байр түрээслэгчид анхнаасаа л надад дайсагнан хандсан, тэгээд би тэнд Даваагаас Пүрэв гараг хүртэл арай гэж тэсдэг байв.

Энэ хавьд мэдрэлийн эмнэлэг хавьгүй олон байсанд би ер гайхаагүй. Бүтэн сайны орой 21 цагт намайг сүүлчийн галт тэрэгнээс буухад хагас бүтэн сайнаар гарч яваад эргэн ирж буй галзуучуудыг эмнэлэгт нь буцаан аваачихаар тэнд хэд хэдэн автобус хүлээгээд зогсож байдаг байсан юм. Ёстой ямар ч урам байхгүй, өөрийгөө тайвшруулах тариагаар тариулахын тулд тэдэн дунд ороод суучихмаар санагдах үе их байсан.

Ганц л хэрэгтэй зүйл байсан нь мөн л хүчингийн хэрэг их гарч байснаас болоод ажиллуулах болсон 18 цагаас хойш эмэгтэйчүүдэд үнэгүй үйлчилдэг такси байв. Бүсгүйчүүдийг ганц нэгээрээ гудманд гарахгүй байхыг анхааруулж, эмэгтэйчүүдийн такси хэрэглэхийг уриалсан хачин тод улаан өнгөөр хийсэн зурагт хуудсууд нам тайван хотын өнцөг булан бүрт байж байна. Надад мөнгө ч байдаггүй тэгээд ч чиглэлийн таксинд хүн дүүртэл хүлээж тэвчдэггүй байсан болохоор би хэр чадлаараа л байр уруугаа хурдан гүйдэг байсан ба миний замд долоогоос багагүй тооны энэхүү дотор жихүүцүүлсэн зурагт хуудас тааралддаг байв.

Би ч бүр хадуураад явчихлаа л даа. Үнэхээр аймшигтай өвлийн гурван сарыг өнгөрөөсний дараагаар би Аёолатай танилцсан юм. Аль болох хурдан байрандаа орж хамгаалалтандаа бүгэж авахын тулд тэр ч бас гудамж дагуу гүйхээрээ явдаг байсан. Бидний эргэн тойронд байх бүхнийг үзэн ядах, зэвүүрхэх явдал бид хоёрыг анх ойртуулсан бол яваандаа бид хоёр хамтдаа хоргодсоор бүр найзлах болсон. Аёола нэг жижигхэн тосгоноос гаралтай, их нээлттэй гэхдээ зарим талаар их гэнэн охин байлаа. Би ч түүний амыг хаачихмаар л байх нь олонтаа, гэвч тэр бас хөөрхөн алиа тэгээд намайг инээлгэж дөнгөдөг байсан юм. Тэр ёстой миний аврал болж бүх юм сайн тал уруугаа эргэсэн дээ.

Аёола Амстердамд урлагийн түүх сурахаар болж тэгээд түүнийг дагах тухай санаа намайг эзэмдчихсэн. Амстердам бол дэлхийн хамгийн гайхалтай хот, би ч яль шалихгүй зүйлээр хөөцөлдөхгүй байхаар шийдсэн. Ингээд би баян эцэг эхтэй найзтайгаа хамт хуучин хотын өмнөх хэсэгт хачин сайхан хуучин байранд 2006 оны зун нүүж оров. Ерөнхий боловсролын сургууль төгсчихөөд юу хийх тухайгаа би нэг их боддоггүй байлаа. Тухайн оройг өнгөрөөхөөс илүү гарч сэтгэж би ердөө ч чаддаггүй байсан, би ямар нэг зүйлийг мөрөөдлөө ч ирээдүйгээ илүү их гоёор төсөөлж чадахгүй л байлаа.

Бид хоёр тун эв найртай хамтран амьдарч байв. Аёолоо байраа цэвэрлээд л би хүнсэнд явж, хоол хийнэ. Өдөрт нь бид хоёр орондоо хэвтээд л толк шоу үзнэ, эсвэл гал тогоондоо суугаад тамхи татацгаана, би гараар юм нэхдэг байлаа. Хааяа бид хоёр Их сургуулиар очно, хэдийгээр бид хоёр одоо хачин гоё хотод амьдарч буй ч өдрийн цагаар нэг их гадагшаа гардаггүй байв. Бид аз жаргалтай байлаа. Хааяа эцэг эхчүүд маань утасдаж, ирээдүйн тухай аймшигтай юм ярьж зовооно, тэр үед нь болдогсон бол бид аль хэдийн хөгширчихөөд, биднийг ер бусын юм бүтээнэ гэж хэн ч хүлээхгүй болоосой гэж хүсэцгээдэгсэн. Тэгээд л хоёулаа ажлын зар судалцгааж, гэртээ хийчих ажил хайж, ер нь гэртээ суугаад үзгэн бал угсраад байж болох эсэх талаар ярилцацгаадаг байв.

Гэтэл хэдэн сарын дараагаар хамт амьдарч буй хүн маань өөрчлөгдөж эхэллээ. Түүнийг гудманд явахад нь хэн нэгэн зогсоож, гэрэл зургийн сурталчилгааны ажилд оролцох эсэхийг нь асуужээ. Тэр нь Голландын телевизийн нэгэн хөтлөгчийг танилцуулах ажил байв. “Хүүб ирлээ” гэж уг зурагт хуудас зарлах ёстой ба энэ үед Аёолагийн амнаас үрийн шингэн маягийн шингэн зүйл гоожиж байх юм байжээ. Тэр энэ тухайгаа их л бахархалтайгаар надад ярив. 3000 еврогийн урамшууллаасаа илүүтэй түүний царай хотын өнцөг булан бүрт харагдахаар байна гэдэг бодол л түүнд тун их таалагджээ. Би үүнийг нь нэг л сайн ойлгохгүй байсан ба гаж үйлдэл гэж үзэгдсэнээс эцсийн мөчид уг сурталчилгааны ажлыг зогсоосонд нь тун баяртай байв. 3000 еврогоо авчихаад, Аёола үрийн шингэнтэй зургаа ширээн дээр өмнөө дэлгэж тавьчихаад их л урамгүй сууж байсансан.

Ингээд түүний уруудалт эхэлсэн дээ. Өөрөө орчин тойрныхоо хүмүүсийг соронздон татах увидастайгаа мэдсэн найз охин маань кастинг хийж буй газруудаар гүйн шинэ хүмүүстэй танилцаж, улмаар байрандаа үл таних хүн дагуулж ирэх нь олшров. Үдээс хойш ярилцаж суух маань улам бүр багасч, бид хоёрын тайван амгалан амьдралд миний санаа зовж эхэллээ.

Чөлөөт дурлал түүний сонирхлыг урьд өмнө байгаагүй ихээр татаж, өглөөгүүр гэртээ орж ирэх нь ихсэж, усанд ч оролгүй заваан чигээрээ миний хажуугаар орж хэвтэн эсвэл шууд өрөө уруугаа орох болж тэр бүрт миний сэтгэл өвддөг боллоо. Бараг өдөр бүр л тэр өөрийнх нь төлөө гүйх шүтэн бишрэгч шинэ хүний нэрийг танилцуулна. Энэ бүхэн надад ердөө ч таалагдахгүй байлаа. Зүгээр сонсоод л хамаг бие арзагнаад явчихдаг болсон.

Би амьтны байрнаас нэгэн хөгшин тарган муур тэжээхээр авч, Аёолагийн оронд орон дээр миний хажууд хэвтэж байх болов.

Өмнө нь их л даруухан байсан аятайхан дүр төрхөө Аёола өөрчилчихлөө. Тун дажгүй цагаан цамц болон урт хоншоортой шаахайгаа бариу майк, подволкоор болон өндөр өсгийтөөр солив. Арчилахад амархан ноосон даавуун дотуур хувцас нь хурц тод өнгийн пүүсүү даавуун эрүүл мэндэд таатай бус дотуур хувцасаар солигдсон. Миний хувьд бол амьдрал маань хуучин байснаараа л таалагдаж байсан ба үүндээ эрчүүдийг оролцуулан үймүүлэх ямар ч хүсэлгүй байв. Нэг удаа дууны хичээлийн семинар дээр Карл гэдэг философи сурч байсан оюутантай танилцсан. Тэр их л нунж дорой, тун өрөвдмөөр гэнэн нэгэн байсан юм. Өдөр бид нар гал тогоонд сууцгаагаад цай ууж байтал Аёола гэнэт л хаалга дэлгээд ороод ирэв. Нэвт гэрэлтсэн цамцных нь хоёр ч товч тасраад уначихсан, хэрэглэсэн маке апынх нь үлдэгдэл нүүрээр нь нэг халтартчихсан, үс нь өрвийсөн амьтан ямар нэг ужиг зугаалгаас л буцан ирж буй бололтой харагдаж байв. Карл түүнийг сүнс харсан юм шиг л гайхан ширтсэнсэн. Энэ бүх эвгүй байдал багадсан юм шиг, нөхцөл байдлыг буруу үнэлсэн тэрээр сүүлийн үед хэвшил болоод буй бүдүүлэг араншингаа гаргалаа.

“Сайн уу хонгоруудаа, би одоохон эргээд ирнэ, эхлээд үрийн шингэнийг угаагаадахья” хэмээн хошигнох аядав.

Энэ галзууг би танихгүй гэж хичнээн нотлох гэж оролдсон боловч Карл ахин над уруу хэзээ ч ирээгүй. Харин үүний

оронд хонгилоор нүцгэн гүйлдэж, шүршүүрт үсээ үлдээцгээн, байрыг маань хар тамхины үнэрээр дүүргэн, бүхнийг бохиртуулж завааруулах залуус улам олон ирэх боллоо. Би өрөөнөөсөө ч гарч зүрхлэхээ байсан.

Бидний бяцхан ертөнц улам бүр живэх болсон замбараагүй явдлын тухайд санаа зовж буйгаа Аёолад хэлэхээр “Заримдаа чи миний ээж юм шиг л санагдах боллоо!” гэж хариулдаг болсон. Ингэхлээр нь би голдуу л шалавхан дуугаа хураачихна, би одоо үүнд чинь өөр юү ч гэх юм билээ дээ.

Дөрвөн сарын дараа байх, Аёола уруу нэгэн баарны бармэн утасдав. Харамсалтай нь тун таагүй нэг мэдээллийг тараах ёстой болсон тул тэрээр утасны дэвтрээ шүүн бүгд уруу утасдсан хэрэг байв. Одоо чинь антибиотик хэрэглээд заг, хүйтнийг тун амархан эмчилчихдэг болсон шүү дээ хэмээн би найз бүсгүйгээ тайвшрууллаа. Энэ бол энд халдварлаж буй ганц халдварт өвчин биш байх гэж санаа зовсон би тахал болон шүлхий зэрэг өвчнөөс хамгаалахын тулд өдөржингөө л бүхнийг Сагротан гэдэг ариутгагч бодисоор арчиж байдаг ажилтай боллоо.

Аёола орилолдсон, арчаагүй царайлсан охидоор өөрийгөө хүрээлүүлж, тэд нь утсыг маань бүрэн эзэлж, мэдээж манайхаар орж гарцгааж байдаг болов. Энд би сэтгэл дүүрэн байж чадахаа больж, намайг өрөөнөөсөө гарч ирмэгч Аёола ч духаа үрчийлгэн баргар царайлж суух болсон доо. Бид аз жаргалтай байж болох байсан боловч найз охины маань замбараагүй хуял тачаалтай амьдрал нь бидний хамтын амьдралыг яалт ч үгүй дуусгавар болгоход хүргэлээ. Энэ сайхан байрнаасаа би нүүхээс өөр аргагүй болсон ба гэвч удалгүй настай хоёр хөгшний хажууд нэг жижигхэн өрөө олж орон эндээ өнөөг болтол сэтгэл тэнэгэр тааваараа амьдарч байна. Би Их сургууль дээр шинэ найз нөхөдтэй болсон, тэд бол эелдэг, эвдрээгүй хүмүүс. Хэдийгээр хааяа тэр надад санагдаад байдаг боловч Аёола бид хоёр ахин ер уулзалдаагүй.

Эх сурвалж: tsagtur