Топ модель Д.Болормаатай ярилцлага хийхээр  гарав.  Яг үнэндээ бол “тэр их зантай топоос яаж хэдэн үг унагана даа.

Юу ярьж халаах бол” гэж бодож байснаа сэтгүүлч би нуугаад яахав. Энэ нь мисс загвар өмсөгчдийг бид аль болох муу талыг олж хардагтай холбоотой байх. Ний нуугүй сэтгэлээсээ ярилцахад миний түүний тухай бодол өөрчлөгдсөн юм. Илүү олон үг нуршилгүйгээр моринд хообийтой топ модель Д.Болормаатай уулзаж ярилцсанаа хүргэж байна.
-Д.Болормааг топ болоход голлох үүрэг гүйцэтгэсэн хүмүүс гэвэл хэнийг нэрлэх вэ?
-Загвар өмсөгч болсноос хойш “хоёр дахь ижий” хэмээн хүндэлж ирсэн нэрлэсэн “Урлах эрдэм” дээд сургуулийн Тунгалаг багшийн зүтгэл миний байгуулсан гавьяаны тал нь. Энэ хүн миний сэтгэлд хамгийн том байр суурийг эзэлдэг. Үхэн үхтлээ би энэ хүнээс суралцах байх. Манай “Монгол модель” агентлаг “Урлах эрдэм” дээд сургуультай олон жил хамтран ажилласан.
-“Монгол модель” агентлаг  байгуулагдаад багагүй хугацаа  өнгөрчээ. Өнөөдөр хэдэн залуу танайд харьяалагдаж байна?
-Эх орны минь нэр, миний хамгийн хайртай мэргэжил хоёрыг нийлүүлэн “Монгол  модель” гэж нэрлэсэн юм. Би 23 настай байхдаа 30 насандаа агентлаг байгуулна гэж өөртэй зорилго тавьж байлаа. Түүндээ ч хүрсэн. Өнгөрсөн хугацаанд би бахархах олон шавьтай болжээ. Шавь нар маань намайг ээж гэж хүндэлдэг. Монголдоо  хамгийн чадварлаг моделийг бэлтгэхийн төлөө ажилласан. Зорилго маань ч биелсэн. Сүүлийн гурван жил дэлхийн мисс тэмцээнд манай агентлагаас Оюунгэрэл, Сэлэнгэ, Батцэцэг нар оролцлоо. Энэ бол том амжилт. Одоо манай агентлагт 60-аад залуучууд байна. Тэднийг амьдралын зах зухад нь хүргэчих юмсан гэж байнга л харилцааны соёл, хүнийг хүндлэх хайрлах ухаанд сургаж байна. Ингээд гүйж явахад намайг “охидоо зардаг” гэж бичихэд нь үнэхээр гомдсон. Би хоёр эмэгтэй дүүтэй. Шавь нараа тэдэнтэйгээ адилхан бодож явдаг.
-Нэг дүү чинь загвар өмсдөг билүү. Аав, ээж юу хийдэг хүмүүс вэ?
-Бага дүү маань загвар өмсдөг. Сүүлийн үед дэлхийн алдартай компаниудын нүүр царай болоод л явж байна. Нэг нь сэтгүүлч мэргэжилтэй. Аав маань НАХЯ-ны гуравдугаар газар гэж байхад дарга хийж явсан, цэргийн хүн. Миний хамгийн дотны найз, зөвлөх маань ээж шүү. Өнөөдрийн сайхан амьдрал нэр алдарт хүрэхэд энэ хоёрын тус, буян их.
-Гурван охины хоёр нь загвар өмсөгч болжээ. Хүүхэд байхын л модель болох хүсэлтэй байв уу?
-Модель болж, загвар өмсөнө гэж бодоогүй явлаа. Намайг бага байхад манайх III сургуулийн ард гэр хороололд байсан. Миний бага нас Алтай 18 дугаар  гудамжинд тоглож өнгөрсөн. Айлын ууган хүүхэд болохоор мод түлээгээ би бэлтгэнэ. Энэ амьдралаа хэзээ ч би мартахгүй. Одоо хүртэл 10 литрийн хувинтай ус дааж ядан алхаж байснаа тодхон санаж байна. Худаг гэр хоёрын хооронд ямар ч их амардаг байсан юм бэ дээ. Авч явсан усаа хаяж, хүүхдүүдтэй тоглож алга болоод ээждээ олон ч удаа зэмлүүлсэн дээ. Би чинь жаахан эршүүд хүүхэд. Гудамжныхаа хөвгүүдтэй нийлээд чулуугаар байлдана. Энэ эршүүд зан маань одоо ч надад байдаг. Тийм болохоороо би спортын хообийтой болсон байх.  Толгой шийр цувдай идэхээрээ бага нас минь санагдаад нэг л танил байдаг. Тэр үед чинь айл болгоны сайхан хоолны нэг толгой шийр байсан. Одоо ч  манай хүндэтгэлийн  ширээний хоол хонины толгой байдаг. Нуугаад яахав, хааяа би таван цулаар хоол хийж иддэг. Гоё байдаг юм. “Гэдэс цувдай идээд байхдаа яахав дээ” гэсэн яриаг би олон хүний амнаас сонсч байсан. Гэдэс цувдай ч олдохгүй айл олон байгаа шүү дээ. Олны буянд босгож авсан сайхан амьдралыг дааж амьдрах хэрэгтэй. Урьд хэн байснаа хэзээ ч мартаж болохгүй. 
-Хэдэн нас хүртлээ “Алтайн” гудамжинд байв. Амьдралын орчин өөрчлөгдөхөд ямар байсан бэ?
-Эмээ маань улсаас гурван өрөө байраар шагнуулаад манайх хороолол руу нүүсэн юм. Би тэгэхэд IV ангид байсан. Хүн ямар ч амьдралын орчинд аж төрж болно. Гагцхүү юм бүхэнд сэтгэлээрээ хандах нь чухал. Хүн өөрт ногдсон хэдэн жилээ хүнд муу юм хийхгүй, буруу санахгүй амьдрах хэрэгтэй. Би зөвхөн өнөөдрөөр л амьдардаг. Яагаад гэхээр  маргааш намайг юу хүлээж буйг мэдэхгүй. Зөвхөн өнөөдөр би сайн сайхан зүйл бодож явахад ирээдүй маань ч намайг тэр өдрөөр угтана.
-Таны тухай сонин, хэвлэлээр байнга л шуугиж байх юм аа. Гадаад хүнтэй сууж байгаа гээд л?
-Бүүр канад хүнтэй гээд биччихсэн байна лээ. Би тийм хүн ч танихгүй. Хүнийг сонин, хэвлэлд бичиж болно. Гэхдээ тухайн хүний амьдралд ямар хохирол учирч байгааг бодож үзэх хэрэгтэй. Сониноо борлуулах гэж сенсаац хийлээ ч гэсэн жаахан бодитой  л юм бичээсэй дээ. Энэ мэт янз бүрийн худал мэдээлэл, цуу ярианаас болоод би өдий хүртэл хүнтэй сууж чадахгүй байна. Үнэхээр би ханьтай болчих юм бол Сүхбаатарын талбай дээгүүр тэврэлдэж  алхаад “Энэ миний хань” гэж зарлахад ч бэлэн байна. Тэр нь даанч алга. Энэ бүхнийг хараад “Надад хань байхгүй юм биш биз дээ” гэж бодохоор гуниг төрдөг. Хаа очиж  би сэтгэлийн хаттай учраас өдий зэрэгтэй явна. Яагаад миний хийж буй сайн сайхан ажил, уран бүтээлийг бичиж болохгүй гэж. Яагаад миний хэдэн шавь нарыг зөв талаас бичиж болохгүй гэж. Өнөөдөр ноолуурын “Алтай”, “Говь”, “Гоёо” гэсэн компаниудын нүүр царай манай хүүхдүүд байдаг. Энэ бол тодорхой амжилт шүү дээ. Манай агентлагийн хүүхдүүд үнэхээр чадварлаг. Гоё сайхан хүн рүү хүмүүс тэмүүлдэг мөртлөө тэднийгээ байнга үгүйсгээд байгааг нь ойлгодоггүй юм.
-Та моделиуддаа сарын хэдэн төгрөгийн цалин өгдөг вэ?
-Тогтмол биш. Загвар өмсөгч хэдий олон газрын нүүр царай болж чадна тэр хүн их цалин авна. Модель бол өмссөн бүхнээ амилуулах хэрэгтэй. Шуудай нөмрөөд гарсан ч түүнийг тайзан дээр амилуулах нь чухал. Харин зарим моделиуд хувцсаа биш өөрийгөө тайзан дээр сурталчлаад байдагт харамсдаг. Хэрвээ хийсэн хувцсыг нь амилуулж чадах юм бол дизайнерууд хамгийн түрүүнд сайн моделио дуудаж шилдэг загвараа өмсгөдөг. Манай дизайнерууд ч гэсэн дэлхийд гайхагдсан загвар зохион, хөрөнгө мөнгөтэй болж, моделиудаа өөрийнхөө сонголтоор хангалттай үнээр авдаг болоосой.
-Та дээр ярилаа. “Уг нь би хүнтэй суумаар л байна. Даанч...” гээд л. Алдар нэр амьдралд бас чөдөр болоод байна уу?
-Хэтэрхий их олны танил байх хэцүү юм аа. Ний нуугүй хэлж байгаа шүү зөвөөр ойлгоорой. Гэхдээ би өөрөө бахархдаг. Дуудах нэрийг маань Болормаа гээд өгсөн. Дуурсагдах “топ Болормаа” гэдэг алдрыг өөрөө олж авсан. Хэрвээ намайг ядруухан амьдарч явсан бол өөд татаж авах хүн цөөхөн. Нэр төртэй явахаар хойш татах хүн их олон байх юм. Саяхан намайг төрөөд охинтой боллоо гээд л бичсэн байна лээ. Уг нь би ганцхан хүүтэй. Одоо оюутан.
-Та хэдэн настайдаа хүүгээ төрүүлсэн бэ?
-Би 20 настай байсан.
-Анхны хайр чинь байсан уу?
-Бид хоёр 1990 онд танилцаад дараа жил нь хүүтэй болсон. Тэр хүн миний анхны хайр байлгүй яахав. Тийм болохоор хүүгээ Анхныбаяр гэж нэрлэсэн. Би чинь сайн гэрийн эзэгтэй болж чадна гэдэгтээ 100 хувь итгэлтэй байдаг. Эрэгтэй хүн чинь ажил дээрээ арслан, бааранд орохоороо бар, хайртай хүн дээрээ ирэхээрээ гөлөг болчихдог. Эр хүнийг тогтоох гурван арга байдаг гэнэ. Хайр, халамж, хоол гурав байхад ямар ч эрэгтэй хүн гэр лүүгээ яардаг. “Дуутай тэнгэр хургүй, Цуутай хүүхэн хуримгүй” гэдэг л болж байгаа юм болов уу гэж хааяа боддог. Гэхдээ үгүй байлгүй дээ.
-Та хоёр салаад хэр удаж байна?
-Хүүхэд маань хоёр настай байхад салсан. Болж бүтээх гэж зүтгэсэн. Болохгүй юм бол болохгүй л байдаг шүү дээ. Түүнээс хойш хүүгээ 18 нас хүртэл хойт эцгийн гар харуулахгүй гэж тангараг өргөсөн. Энэ тангаргийн хугацаа сая дууслаа, хэ хэ хэ. Хүүгээ хайраар дутаагаагүй өсгөсөн. Өнгөрсөн хугацаанд өөрийн амьдралдаа ч сэтгэл хангалуун явлаа. Хүний өнгө мөнгөнд  дурлаж явсангүй. Одоо ч мөнгөтэй байртай энэ тэрийг харж хоорондоо амьдардаг болж дээ.
-Таныг баян хүнтэй сууж байсан гээд л байдаг шүү дээ?
-Үгүй ээ. Хэрвээ би тийм сэтгэлтэй байсан бол мөнгөтэй, өнгөтэй залуучууд надад олдох л байсан шүү дээ. Би өөрийгөө хүнд гологдоод байхааргүй сайхан эмэгтэй гэж боддог. Сайн хань олдвол би гэрлэнэ. Заавал хүнтэй сууя гэж бодохгүй л байгаа.   
-Хүүгийнхээ эцэгтэй холбоотой юу?
-Үгүй. Миний зүрхэнд хэтэрхий гүн юм хийсэн болохоор одоо ч түүнийг нь мартаж чадахгүй. Сэтгэлийн шарх удаан эдгэрдэг юм байна.
-Нэг загвар өмсөгч залуутай амьдрах гээд бас болоогүй бил үү?
-Тийм. Баярсайхан гээд найм дүү залуутай гурван жил үерхсэн. Бид хоёрт  хэвлэлийнхэн их гай болсон доо. Хоёуланг нь хүмүүстэй холбож бичээд түүнээс болж гэр бүлийн уур амьсгал өөрчлөгдөөд ирсэн. Бид гурван жил тэвчээртэй хамт амьдарсан. Салгах гэсэн сонирхол олон хүнд байсныг нуугаад яахав дээ. Хүн чинь сэтгэлийн амьтан учраас янз бүрээр хэлүүлээд байхыг хэн хэн нь хүсээгүй.
-Таныг нохойтойгоо бэлгийн харьцаанд ордог гэсэн байсан. Ний нуугүй сэтгэлээсээ ярьж байгаа болохоор шууд асуучихлаа, уучлаарай?
-Арай ч дээ. Хүнийг янз бүрээр хэлсэн ч гэлээ бас дэндэж байна шүү. Би морь, нохой хоёрт хообийтой. Монголчууд эртнээс нохойг сайн нөхөр, морийг хийморь сэргээдэг гэж хүндэлж ирсэн. Холливуудын оддын тэжээдэг жижигхэн нохойг гурван жилийн өмнө зураач Саранцаралт эгчээс худалдаж авсан юм. Манай гэр бүлийн нэг гишүүн. Нохой 13, 14 насалдаг гэсэн.  Хайппи маань үхчихвэл яана даа гэж боддог.  
-Хэдэн төгрөгөөр худалдаж авсан. Тиймэрхүү нохой гадаадад ямар үнэ ханштай байдаг вэ?
-Худалдаж авсан үнэ нууц. Нью-Йоркт явахдаа холливудын одуудын нохойны дэлгүүрээр орход миний нохой 8000 долларын үнэтэй байсан. 
-Моринд хоббитой гэсэн. Хэзээ худалдаж авах вэ?
-Морины шинжийг харуулсан ном уншдаг шүү. Олон ч хүнээс асууж байсан. Өөрөө шинжиж байгаад морь худалдаж авна. Ер нь яваандаа морь уяж, сойно гэсэн бодолтой байгаа шүү. Би чинь багаасаа морь зайдан унаад сурчихсан. Тэрэлжид очихоороо хамгийн хурдан хөнгөн хөлтэй морийг унадаг. Морь унаад талаар давхихаар сэтгэл дүүрээд гоё байдаг шүү. Хурдан давхих тусам морины явдлаар дамжин надад эрч хүч энерги ирдэг. Хэлж болмооргүй нэг сайхан мэдрэмжийг салхи татуулан хурдалж явахдаа авдаг.  
-Уурлахаар юу гэж хараадаг вэ. Хүн бүхэнд амнаас уначихдаг муу үг байдаг шүү дээ?
-Муу муухай үг хэлж үзээгүй. Аав, ээж намайг тийм үг хэлүүлэхгүй хүмүүжүүлсэн. Үнэхээр уурлах юм бол “Тэнэг мангар” л гэдэг. Гэхдээ хүнд хэлдэггүй дээ. Хүн бие биеэ хайрлаж байгаад цаг нь болохоор бурхныхаа зам руу сэтгэл амар явах хэрэгтэй биз дээ. Муу муухай үйл бүхнийхээ цээрийг амсдаг гэдэгт би итгэдэг. Энэ нийгэмд  туранхай бол сүрьеэтэй, тарган бол хавантай, машинтай бол зээлтэй гэсэн аль болох болж бүтэхгүй зүйлийг амны уншлага болгож байна. Нэг нэгнээ л шүүмжлээд байх юм. Тэгж муу муухай бодож явбал яаж хүний амьдрал дээшлэх юм бэ. “Амьддаа бие биенээ хайрла” гэдэг шиг би үйлчилгээний ажилтныг хүртэл хүндэлж явдаг. Сайн санаж явбал тэр чинээгээрээ хүнд энерги ирдэг. Явган хүний гарцан дээр би зогсох дуртай. Баярласан хүмүүс над руу гараараа “Баярлалаа” гээд дохиход сэтгэлд  маань энерги ирж байгаа нь мэдрэгддэг.