2011-07-07«Ус чандмань эрдэнэ» гэж дээдэлдэг уламжлалт ёсыг амьдрал ахуйдаа баримталж ирсэн монголчууд өнөөдөр усыг
дуусч дундрахгүй мэт хайр гамгүй хэрэглэх нь хэрээс хэтрээд цөлжилт нүүрлэсэн хамгийн гутамшигт, эмгэнэлт байдалд орсон улс орноор тодроод байгаа нь бодит үнэн !!!
Цэвэр ундны усаар тийм ч хангалттай нөөцгүй монголчууд амин эрдэнэ болсон цэвэр усаа хоол ундны зориулалтаар л хэрэглэх ёстой атал уул уурхайгаас эхлээд зам барилга, газар шороо гээд бүх үйлдвэрлэлд хайр гамгүй хэрэглэж байгаа юм. Зөвхөн өнөөдрөө харсан энэ зохисгүй үрэлгэн, заралган үйлдэл нь байгаль орчинд төдийгүй хойч үеийнхэндээ ямар их балаг тарихыг таах аргагүй боллоо.
Манай орны усны чанар, найрлага нь хойноосоо урагшлах тусам буурдаг байна. Тухайлбал, говийн бүсийн 100 гаруй сумын ундны ус чанарын шаардлага хангадаггүй. Үүний 60 хувь нь эрдэсжилт ихтэй, 40 хувь нь хатуулаг их, химийн үзүүлэлттэй гарсан юм.
Нийслэлчүүд гүний усаа бохирдуулсаар… Нийслэлд гэр хороолол хүрээгээ тэлэх тусам иргэд, оршин суугчдын ил задгай хаясан хог өдөр ирэх тусам нэмэгдсээр байгаа. Мөн нүхэн жорлон, бохирын цооногийн тоо ч нэмэгдэж Улаанбаатар хотын гэр хорооллын хөрс шороо бохирдсоор эрүүл газар ховордлоо. Бохирдсон хөрс гүний худгийн усыг бохирдуулахад хамгийн их нөлөөлж байгаа юм.
Энэ нь нийслэлийн усны эх ундрага болсон гүний ус бохирдож, эрүүл мэндийн шаардлага хангахгүй болох аюул нүүрлэж байна. Хамгийн наад захын жишээ гэхэд нийслэлд 383 гүний худаг ашиглагддаг байна. Өнгөрсөн жил нийслэлийн мэргэжлийн хяналтын газраас эдгээр худагт үзлэг шалгалт хийхэд 64.3 хувь нь эрүүл ахуйн хамгаалалтын бүсийн, 90 орчим хувь нь хамгаалалтын бүсийн дүрэм зөрчсөн байв.
«Хүн амын унд, ахуйн хэрэглээний усны эх үүсвэрийн хамгаалалтын болон эрүүл ахуйн бүсийн дүрэм»-д төвлөрсөн бус усан хангамжийн эх үүсвэрийн орчимд хамгаалалтын бүс 200 м, эрүүл ахуйн бүс 50 м-ээс доошгүй байхаар заасан.
Гэтэл иргэд гүнийн худгийг жорлон, бохир усны цооногоос хэчнээн метрийн зайд гаргах тухай уг дүрэм заалтыг мэддэггүйгээс, бас мэддэг ч холбогдох дүрэм, журмыг огтхон тоолгүйгээр худаг гаргаснаас тухайн худгийн ус нь бохирддог. УСУГ-аас Улаанбаатар хотын СХД, БГД, ЧД, ХУД, БЗД-ийн ус түгээх усан сан, ус түгээх худаг, ундны усны булаг шанд, айлуудын гүний худаг, халуун усны газрууд, зөөврийн устай айл өрхүүдээс дээж авч, судалгаа хийхэд дүн нь маш муу гарсан.
Газрын гадарга дээрх орчны болон хөрсний бохирдлоос шалтгаалж хүмүүсийн ундны ус маш их эрдэсжилт, хатуулагтай болсныг тогтоожээ. Судалгааны дүнгээр СХД-ийн I, VIII хорооны нутаг дэвсгэрт дэх гүний худгууд ойролцоогоор 34 м гүн байгаа нь орчны болон хөрсний бохирдол буюу гадаргын усанд шууд нөлөөлөхүйц жорлон, үерийн далан, хогийн цэгээс 50 м-ийн дотогш байрлалтайг тогтоожээ.
Энэ бүс нутагт айлуудын зуслан байрладаг ч иргэд хэт өндөр эрдэсжилттэй ус зуны турш хэрэглэдэг байна. Харин Нарангийн энгэр, Далан давхар орчмоор амьдардаг зарим иргэд хог хаягдал, ил задгай жорлон, үерийн далан зэрэгтэй хаяа залган оршдог худгаас хэрэглээний усаа авдаг бол Дэнжийн 1000, Дамбадаржаа, 100 айл, Хайлааст орчмын ундны уснаас нитрат, нитрит илэрчээ.
Улаанхуаран, Амгалан, Нарантуул орчмын худгуудын усанд төмөр, ионууд стандарт хэмжээнээс давсан. Харин Депо, Нисэх, Яармагийн газар доорх ус нь шаардлага хангаж байгааг судалгаагаар тогтоожээ. УСУГ-ын харъяа усан сан, ус түгээх худгууд дээр ирдэг ус нь Монгол Улсын стандартад нийцдэг ч айл өрхүүд усаа зөөвөрлөхдөө стандарт шаардлагыг хангахгүй сав хэрэглэж байгаа нь ундны усыг ихээр бохирдуулдаг байна.
Үүнээс хамгийн эрсдэлтэй бүлэгт хашаандаа гүний худагтай айл өрх, нийгмийн эмзэг бүлгүүд, гүний усны эх үүсвэртэй халуун усны газрууд орж байгаа аж.
Шинжилгээнд хамрагдсан усны дээжний 64 хувь нь стандартын шаардлага хангахгүй байна гэсэн судалгааны дүн гарч байна. Нийслэлчүүд амин судсаа хордуулсаар… Өнгөрсөн сард УИХ-ын зарим гишүүд, МХЕГ-ын байгаль орчны хяналтын байцаагч нар Туул голын эрэг дагуу шалгалт хийхэд Шувуун фабрик, Био комбинатын чиглэлд их хэмжээний хайрга олборлож байгааг илрүүлсэн.
Өмнө нь БЗД-ийн нутаг дэвсгэр дэх Туул голын орчмоос хайрга олборлох элбэг байж. Харин энэ удаагийн шалгалтаар СХД-ийн нутаг дэвсгэрээр дамжин урсдаг Туулын эргээс элс хайрга олборлох нэмэгджээ. Мөн Налайх дүүрэгт дөрвөн аж ахуйн нэгж элс олборлож байсныг болиулж, үйл ажиллагааг нь 14 хоногоор зогсоожээ.
Шинэ хуулиар зөрчил гаргасан аж ахуйн нэгжийн үйл ажиллагааг бүрмөсөн биш хэсэг хугацаанд зогсоож, дутагдлыг арилгуулах заалтыг мөрдөх болсон нь бас л ойлгомжгүй юм. Барилгын ажил ид ундардаг энэ үед Туулын амин судсыг тал талаас хагалж байгаа иргэд, аж ахуйн нэгжийн үйл ажиллагааг зогсооход хүчин мөхөсдөх болжээ. Үйл ажиллагааг нь нэгэнт хорьж дийлэхгүй болсноо МХЕГ-ын байцаагчид хүлээн зөвшөөрч байгаа юм.
Өмнөх шалгалтуудаар хайрга олборлогч 15 аж ахуйн нэгжийн үйл ажиллагааг Ашигт малтмалын газрын даргын 262 тоот тушаалаар зогсоосон боловч хайрганы үйлдвэрүүд шүүхийн шийдвэрээр эргэн ажиллаж эхэлсэн байна. Тодруулбал, хаагдсан Гантиг-Уул компанийн үйл ажиллагааг сэргээжээ. Эдгээр аж ахуйн нэгжүүдэд хайрга ухсан газраа хоёр жилийн хугацаанд нөхөн сэргээх даалгавар авсан гэдэг.
Харин хугацаа нь зургадугаар сараар дуусгавар болсон. Яаж нөхөн сэргээх юм бол? Бас л ойлгомжгүй! Холбогдох албаны хүмүүсийн мэдээлж байгаагаар ганц нэг компаниуд алдаг оног нөхөн сэргээлт хийсэн гэдэг ч МХЕГ-т албан ёсоор хүлээлгэж өгөөгүй. Ихэнх аж ахуйн нэгж үүргээ гүйцэтгэлгүй өнөөг хүрчээ. Уг газарт зарим дүүргийн Засаг дарга нар хууль зөрчин газар олгох болжээ.
Нэгэнт нөхөн сэргээх хугацаа дууссан учраас дээрх аж ахуйн нэгжүүдийг шүүхэд шилжүүлэх асуудал яригдаж байгаа. БОАЖЯ-наас уг нөхөн сэргээлт хийгээгүй газарт экологи эдийн засгийн үнэлгээ гаргахаар ажиллаж байна. Хохирол тодорхой болсны дараа мөнгийг Байгаль хамгаалах сангаас гарган тус газрыг «эрүүлжүүлнэ» .
Дараа нь буруутай этгээдтэй хариуцлага тооцох гэнэ. Өнөөдөр Монгол Улсад хууль, тогтоол, дүрэм журам нэг иймэрхүй янзтай цаасан дээр «үлгэр», бодит амьрал дээр домог болсоор байна. Туулын эргээс хүнд даацын машинаар хайрга зөөвөрлөхөд зам гэмтээхээс гадна маш их тоосжилт үүсдэг.
ХУД-ийн XIII хорооны нутагт байрлах Гишүүний ам гэдэг газраас төмөр замаар хайрга тээвэрлэх шийдлийг хайж ярилцсаар бас нэгэн зуныг үдэх биз ээ. Нийслэлийн гурван дүүргийн нутгаар урсдаг Туул голын эрэг дагуу 312 газар эзэмших зөвшөөрлийг олгожээ. Газар эзэмших зөвшөөрөл бүхий аж ахуйн нэгж, иргэдийг нүүлгэх шилжүүлэх, зөвшөөрлийг цуцлах нь үл биелэгдэх асуудал болсон.
Зайсангийн ам болон Богд хан уулын бараг ам болгонд амины дан ганц орон сууцнаас эхлээд олон давхар орон сууцнууд аль эрт баригдсан. Яармагын гүүрний цаана дахин гүүр гаргахаар «Пума констракшн» Туул гол дотор нүх ухжээ. Тус компани байгаль орчинд нөлөөлөх байдлын үнэлгээ хийлгэлгүйгээр 54 га газар эзэмшиж авсан. Харин тэдний үйл ажиллагааг түр хугацаагаар зогсоожээ.
Саяхан Улаанбаатар төв цэвэрлэх байгууламж 1,7 тэрбум төгрөгийн шинэчлэл хийлээ гэдэг ч шалгалтаар уг байгууламж бохироо огт цэвэрлэхгүй Туулд цутгаж байгаа нь илэрчээ. Шалгалтаар Туул гол хэвийн хэмжээнээс 8-12 дахин бохирдолтой гарсан байна. 2010 оны зургадугаар сарын 21-ний өдрийн 41 тоот тушаалаар арьс ширний үйлдвэрүүдийг хотоос гаргах шийдвэр гаргасан.
арин уг шийдвэр өнөөдрийг хүртэл хэрэгжихгүй, үйлдвэрлэгчид Туул голд бохироо цутгасаар байгаа. Сонгины гүүрний орчмын гол өмхий лаг болчихоод байгаа төдийгүй хүрээгээ тэлсээр байна. Хотоос холдсон Туулын ус ч бохироо тээж байна…
Туул гол нийслэлээс баруун тийш урсаж Төв аймгийн Алтанбулаг, Өндөрширээт сумыг дайрдаг. Алтанбулагийн малчдын 90 гаруй хувь нь Туул голоо бараадаж амьдардаг төдийгүй тус аймгийн Аргалант, Баянхангай, Дундговийн малчин өрхүүд Туулаас малаа услан, өөрсдөө ч ундалж зусч, намарждаг.
Алтанбулагт очиход Туул голын ус үнэхээр их бохирдсон нь шууд мэдрэгддэг. Харахад л андашгүй. Өмхий үнэр ч хамар цоргино. Эндхийн гол ахуйн хэмжээний бохирдол 15-20, харин химийн болон хромын бохирдол байх ёстой хэмжээнээс 30 дахин их болсныг мэргэжлийн байгууллагын дүгнэлт нотолж байна.
Тус нутгаар урсаж байгаа Туул голын уснаас уусан мал олноороо хээл хаяж, эсвэл үр төл нь нэг нүдтэй, үсгүй, үегүй мөчгүй тугал ч төрөх болсныг нутгийн иргэд ярьж байна. Ойр хавьд нь удаан байхын аргагүй хамар цоргисон эхүүн, өмхий үнэр ханхалж байгаа нь Улаанбаатар хотын төв цэвэрлэх байгууламжийн хийсэн бүтээл гэдгийг хэн бүхэнд ойлгомжтой.
Туул голд 10 гаруй төрлийн загастай гэдэг бол Алтанбулаг хавийн голд ямарч загас жараахай байхгүй. Төв цэвэрлэх байгууламжийн бохир Туул голд нийлдэг хэсгээс эхлээд цэнгэг усны амьд биетүүд устаж үгүй болсоор байна. Харин Туул гол бохир усанд амьдрах чадвартай өт хорхойгоор дүүрсэн байгааг та очоод хараарай. Голын эрэг хавийн айл өрх ундны цэвэр усаа сумын төвөөсөө татаж хэрэглэдэг.
Харин мал нь голын ус уугаад түүний сүү, махыг идсэн хүмүүсийн гэдэс нь өвдөж хямардаг болоод удаж байна. Туул голын бохирдол нь энэ мэтээр Төв аймгийн иргэдэд хамгийн их нөлөөлж байгаагийн тод жишээ энэ.
Монгол Улс усаар баян орон биш… Өнөө үед хүн төрөлхтөн дэлхийн цэвэр усныхаа 54 хувийг хэрэглэчихээд байгаа нь бидэнд ч хамааралтай асуудал. Манай орны хөдөө орон нутагт байгаа худгуудын ихэнх нь ажиллахгүй болсон нь газар доорх усны түвшин доошилсноос болжээ. Энэ бол гүний ус татарч байгаагийн шинж юм.
Сүүлийн 20 жилд Монгол Улсын хэмжээнд хэдэн зуун гол горхи, булаг шанд, нуур цөөрөм ширгэж хатаж, татарч дундарсныг бүх аймаг, орон нутгийн хүмүүс оршин суугаа газраар жишээ татахад хангалттай. Монгол оронд нүүрлээд байгаа хуурайшилт цөлжилт сар жилээр хүрээгээ тэлж байгаа явцаас тодорхой харагдаж байгаа билээ.
Манай улс усны нөөцөөр дэлхийн улс орнуудтай харьцуулахад бага нөөцтэй орны тоонд ордог гэдгийг бид мартах ёсгүй. Тиймээс өнөөдрөөс цаг алдалгүй усны зохистой хэрэглээг хэвшмэл болгохгүй бол усны хомсдолд орох цаг ойрхон байгааг усны мэргэжилтнүүд анхааруулсаар байгаа билээ. Тухайлбал, хүний зохисгүй үйл ажиллагаа хамгийн их сөрөг үр дагавал учруулах болсон.
Түүнээс гадна уур амьсгалын дулаарал, уул уурхайн үйл ажиллагаанаас хамааралтай байгалийн нөлөөлөл үүсч, усны чанар ч эрс муудаж байна. Өнөөдөр Монгол Улсын усны чанар, найрлагад анхаарал хандуулах цаг болжээ.
Суурин газрууд, аймаг, орон нутагт усны чанарын асуудал ялгаатай ч уул уурхайн олборлолтын улмаас бохирдлын хэмжээ жил ирэх тусам нэмэгдэж байна. Ялангуяа усан дахь төмрийн найрлага их өндөр байгаа юм. Усны бохирдлоос шалтгаалж монголчуудын дунд элэг, цөс, ходоод, дотоод өвчин, цусны эргэлтийн өвчин ихсэх болсон байна.
Д.Өлзийсайхан
Эх сурвалж: “Монцамэ”