Түүний дарга гурван долоо хоногоор томилолтоор явахдаа гурван хялбархан үүрэг өгснийг тэр өдөрт нь л гүйцэтгэсэн билээ.

Бүгд ажиллаж байдаг өдрүүдэд амрах нь түүнд онцгой таашаалыг төрүүлж байв. Төлөвлөгөө ёсоор эхлээд кофегоо чанаж, усанд орж, үсээ хатаагаад, нүүрэндээ иллэг хийж, чихэртэй таргаа зооглож, дараа нь урьд орой нь индүүдэж бэлдсэн банзал, өнгөрсөн долоо хоногт төрсөн өдрөө тэмдэглэсэн Максынх руу явж байхдаа санаандгүй худалдаж авсан бие барьсан цамцаа өмслөө. /Ингэж мөнгөө үрсэн тул Макст мотоциклийн хамгаалалтын малгай авахын оронд арай хямд зориулалтын бээлий худалдаж авсан ч Макс сэтгэл хангалуун үлдсэн билээ./

Тэрээр дээд сургуулийн эртний анд Максын өнгөрөгч төрсөн өдрийн талаар санав. Дашрамд тэдний үерхлээр бахархаж явдаг байв. Тэр бол түүний амьдралд цорын ганц тааралдсан илүү дутуу зүйл нэхдэггүй, авахыг хүссэнээс илүүг өгдөггүй тийм л залуу. Заримдаа тэдний хоорондын харилцааг энгийн нөхөрлөл ч гэмээр, заримдаа сээтэгнэл ч гэж болмоор, нэгэн үе учир ургуулж, нэг удаа бүр нэг оронд ч орсон гэдэг. Хамгийн гол нь тэдний харилцаа нэг шатнаас нөгөө рүү тун ч амархан, аливаа хэрүүл маргаангүйгээр шилждэг нь гайхмаар байлаа. Макс гайхалтай мэдрэмтгий, харилцааны төрөлхийн мэдрэхүйтэй, бас ямар ч хурцадмал нөхцөл байдлыг намжаах чадалтай дэндүү нүдэнд дулаахан залуу.

Түүнд үй олон найз, танилууд байдаг гэдэгт гайхаад хэрэггүй. Түүний төрсөн өдрөөр оролцохыг хүсэгчдийг бүгдийг нь багтаахын тулд жижиг усан онгоц хөлслөхөд хүрсэн билээ.

Онгоцонд байх үеэр бүсгүй ганц бие байлаа. Энэхүү тун богино хугацааны ганцаардлын үеэр /хуучин найз залуугаасаа тэрээр уйдаад салсан, харин шинэ сонирхолтой залуутай хараахан учраагүй байв/ хэсэгхэн ч болов зугаацаж, бага зэрэг уухыг хүсч онгоцны хамгийн дээд давхарт гараад Москва орчмын эрэг хавийг ажигласан шигээ эвхдэг сандал  дээр сууж байв. Түүний ард хүмүүс хөгжилдөн шуугилдаж байсан ч тэдэнтэй нийлэх хүсэл ч, чадал ч байсангүй. Ядарч холгосон хөлөө тэрээр гутлаас нь салгаж сандлан дээрээ гаргав. Харин бүхнийг харагч, бүхнийг ойлгогч Макс ахмадын өрөөнөөс ноосон бүтээлэг, бас хундага мартини авчирч өглөө.

Ийнхүү ноосон алчуур нөмөрч, амтат дарсаа шимсэн шигээ сууж байгаад бүсгүй  хайж явсан түүнтэйгээ анх учирчээ.
-Та өөртөө дажгүй тохилог үүр зассан байна шүү, хатагтай.

Хар үс, царайлаг төрх, нямбайлан самнасан үс. Хамгийн гол нь түүний тун тааламжтай ярьж /ямар ч ихэрхэг дээрэнгүй зангүй, харин ч дулаахан, хянамгай/, хүний хувцас хунарыг тэгтлээ анхаарахгүй байгаа байдал нь түүнийг онцлог харагдуулж байв.
-Харамсалтай нь энд ганцхан хүнд л зориулсан суудал байна гэж тэр үдэш бүсгүй их л адаар харьцахыг оролдов. Гэвч удаан анхааралтай харцаараа дэргэдээ бас нэгэн үүр засахад татгалзахгүй гэсэн санаагаа ойлгуулж дөнгөлөө. Залуу бүгдийг ойлгов бололтой бас нэг сандал татаж авчраад дэргэд нь суулаа.
-Тэгвэл хөршүүд болцгооё. Үүргээрээ нөхөрлөцгөөе гээд тэр хундагатай дарсаа сунгахад тэд тулгацгаав.
“Тун ч дажгүй эхэллээ. Ямаршуухан самар болохыг үзье л дээ” хэмээн бүсгүй бодов.
-Ийм тухлаг үүр засдаг тийм хөөрхөн шувуухайнууд аль хязгаараас нисч ирдэгийг хэлээч дээ хэмээн залуу үргэлжлүүлэв.
-Дулаан орноос гэж бүсгүй хариулаад ноосон алчуураа засав.
-Дулаан орноо тэгээд юуны тулд орхиж ирэв дээ?
-Хэрэгт дурламтгай зан минь.
-Хүссэн юмаа олж чадаа юу?
-Хараахандаа үгүй шүү.
-Миний найз дээвэр дээр антенн суулгадаг юм. Ердөө арван таван минутын л ажил. Үлдсэн дөчин минутанд тэрбээр дээврийнхээ захад суугаад тамхиа татан доош харж суудаг. Хотын чимээ шуугиан тэр өндөрт бараг хүрдэггүй л дээ. Тэр өндрөөс хүн төрөлхтний, тэр тусмаа түүний хувийн бүхий л бухимдуулсан асуудал нь түүний хувьд өчүүхэн жижиг, инээдэмтэй болсон шиг санагддаг байна. Тоглоом шиг жижиг машинууд гудамжаар хөвөлдөж, одой мэт хүмүүс өөр өөрсдийнхөө ажилд яарч байхад тэр суугаад л тамхи татаж байдаг. Заримдаа тэр тал талх авч гараад тагтаануудыг хооллоно. Тэртээ дээвэр тэдэнд огт өөр байдаг аж. Машинд дайруулах, эсвэл гишгүүлэх аюул тэнд үгүй. Толгойгоо бардам гэгч нь дээр өргөөд тэд эгээ л эзэд шиг нь л аяглана. Бас түүнийг өөрийн хүн шигээ үзнэ. Заримдаа хамтдаа нисэхийг түүнээс хүсдэг авч уучлал гуйж хараахан нисч сураагүй байгаа тухайгаа тэдэнд тайлбарлах болдог хэмээн тэр ярьдаг.
-Сонирхолтой л юм гэж бүсгүй яриаг сонсоод өгүүлэв.
-Ингээд л бид хүрээд ирлээ гээд залуу ойртож буй өртөөг хараад гунигтайгаар өгүүлэв. –Мэдэж байна уу, гэж тэр инээмсэглэн байж үргэлжлүүлээд,-би таны нэрийг ч мэдэхгүй, та ч минийхийг мэдэхгүй юм байна шүү дээ. Энэ чинь сайн хэрэг. Хоёр долоо хоногийн дараа гэхэд л бид жинхэнээсээ уулзсан бил үү, эсвэл хий хоосон зэрэглээ байв уу гэдгээ ч сайн мэдэхээ болино гэсэн үг.

Ийнхүү өнгөрсөн төрсөн өдрийн талаарх бодлоосоо түр сарниад бүсгүй халатаа нөмөрч кофе чанахаар явлаа. Гал тогоонд өчигдрийн бин, чихэртэй тараг, хоёр жүрж байна. Шинэхэн буталсан кофены үнэр нойрноосоо сэрээгүй толгойд тун сайхан үнэртэж, буцлах хооронд нь бүсгүй онгоц дүүрэн хөөстэй ус дүүргэлээ.
Устай онгоцонд хэвтэнгээ кофе ууж,сэтгүүл унших нь түүний амьдралын таатай мөчүүдийн нэг билээ. Болдог бол өглөө болгоныг чухам энэ л үйлдлээр эхэлмээр байх авч их унтах дуртай учир ихэнхдээ өглөө яаруу сандруу шүршүүрт ордог байв.

Кофе ууж усанд ороод, хөнгөхөөн өглөөний ундыг уусны дараа тэрээр хувцсаа өмсөж, үсээ ардаа боогоод зургийнхаа аппаратыг авч зугаалахаар гарлаа. Түүний төлөвлөгөөнд зураачдын төв ордонд очиж нэгэн залуухан ч маш авъаслаг экспрессионисттай уулзаж, аль нэг хямдхан рестораны задгай тавцан дээр хөнгөхөн үдийн хоол идээд, далайн эргээр зугаалж зураг авах явдал байлаа. Тавдугаар сарын дулаахан үдэш дурлалт хосууд гудамжинд зугаалцгааж, цэцэрлэгт хүрээлэнгийн сандлуудыг хаа сайгүй эзлэн, Москва голын эргийн дагуу алхацгаан өөрсдөөсөө өөр хэнийг ч анхаарах сөхөөгүй байв. Тэд гэрэл зургийн ангуучны хувьд чухам тохирсон олз байв. Тэдний хөдөлгөөн, харц, дохио зангаа тэр чигээрээ хайр дурлалаар бялхаж, уруулаас нь зөвхөн эелдэг энхрий үгс л гарна. Өнгөрсөн долоо хоногт бүсгүй тун ч дажгүй зураг авсан. Тун ч үзэсгэлэнтэй хоёр хос  Москва хотын эрэг дээр байх гантиг чулуун сандал дээр нуруу нуруугаараа налан сууж байсан юм. Тэд бие биенийхээ царайг хараагүй байсан ч нүүрний илэрхийлэл нь тун ч адилхан, оюун санаагаараа хоорондоо ярилцаж байх шиг байв. Ард талын фон дээр нь ажлаасаа гэр рүүгээ яаран буй иргэд, хурдлах машинуудын гэрэл гарчээ. “Дурлалт хосууд цаг хугацааныхаа мэдрэмжийг алддаг юм биш, харин тэдний хувьд цаг хугацаа гэж огт байдаггүй юм байна” гэсэн бодол зургийг А3 хэмжээгээр хэвлэж гаргасны дараа түүнд орж ирэв. Түүний гэрт ийм маягийн хүрээ бүхий зураг олон байдаг бөгөөд тэр байнга үүнийгээ шинэчилдэг байлаа. Өдөр болгон бусдын аз жаргалтай агшинг ийнхүү харж суух нь өөрөө аз жаргал эдлэснээс хамаагүй илүү санагдана. Ийм зургуудад тэрээр хайр дурлал оршин байдаг гэсэн баталгааг олж хардаг бөгөөд үүндээ баясч бие нь хөнгөрдөг авай.

Зураач залуу үнэхээрийн авъяаслаг нэгэн байлаа. Үзэсгэлэнгийн танхимд бараг хүн байсангүй  тул хэн ч зураачид бодож эргэцүүлж зогсоход садаа болсонгүй. Бүхэл үзэсгэлэнг үзээд бүсгүй гурваас илүүгүй зургийг л ойлгож чаддаг, гэвч энэ нь үнэ цэнэтэй, хүчтэй нээлт байдаг тул дараа нь амьдрах эрч хүчээр бялхаж, үзсэн зүйлээ эргэцүүлэх хүсэл төрдөг авай.
Хоёр зургийн нууцад нэвтэрч амжаад дараагийн танхимд орох гэж байтал нэгэн ренессансын үеийн сонгодог хэлбэрээр гүйцэтгэсэн хөрөг зургийг олж харав. Эхлээд өмнөх үзэсгэлэнгээс хураахаа мартсан юм болов уу гэсэн сэтгэгдэл төрсөн авч хүрээн доорх нэр нь түүнд шал өрийг  өгүүлэв. “Залуу эр” гэж нэрлэсэн бүтээлд дүрслэгдсэн хүний зураг түүнд дэндүү танил санагджээ. Гол нь хаана түүнийг харсан билээ дээ?
-Та миний мөрөөдөл, зөгнөл болохыг хүсэхгүй байна гэж ойлгож болох уу хэмээн танил дуу сонстлоо.

Бүсгүй эргэж харахад усан онгоцон дээр танилцсан тэр залуу байхыг олж харав. Бүсгүйн биеэр халуу шатаж, сэтгэлд нь зураачийн ахин нэг бүтээлийн нууцыг нээсэн юм шиг сэтгэгдэл төрөн, уулзахыг хүссэн нууцлаг мөрөөдөл нь гэнэтхэн л босоод ирэх шиг санагдлаа. Энэ мэдрэмжийг залуу нүүрнээс нь уншчихав бололтой:
-Энэ зургийг миний найз зурсан юм. Тэрбээр бүтээл туурвичихаад л хорвоогийн нөгөө өнцөг рүү бултчихдаг зуршилтай. Учир нь тэр магтаал, шүүмжлэлийн алиныг ч тэвчдэггүй хүн. Бүтээлийнх нь тухай чимээ шуугиан намдмагц л тэр эргэж ирдэг заншилтай. Тиймээс тэр над руу Австралиас утасдаад энэ танхимд өөр рүүгээ харж болно гэж хэлсэн юм. Тиймээс би хүн байхгүй дээр нь бас намайг таньчихаагүй дээр нь цаг гаргаж энэ нөхөрсөг шог зургийг үзэж зогссон юм гээд тэр инээмсэглэв.
-Үүнийг танд зориулж зурсан юм шиг сэтгэгдэл төрж байна. Магадгүй танд дурлачихсан юм биш байгаа гэж бүсгүй тоглоом шоглоомын аястай хэлэх гэсэн авч хоолойнд нь бага зэрэг хардалтын өнгө илрэв.
-Хэрвээ энэ дурлал бол зөвхөн өөрт таалагдсаныг дүрслэхийг хүссэн хүн, нүүр царайнд илэрхийлэх зураачийн хайр л байх. Энэ зургийн хувьд тэр үзэсгэлэн болгон дээр л ямар нэгэн юм өлгөж, хүмүүст зурж чаддаг гэдгээ үзүүлэхийг хичээдэг юм. Ингэхэд таныг би хөнгөхөн хоолонд урьж хэсэгхэн зуур чухам яагаад бидний амьдралын зам огтлолцоод байгааг ойлгохыг хичээх гэсэн юм.
-Татгалзах юм алга. Удахгүй уран зургийн сурах бичигт хөрөг нь орох гэж байгаа хүнтэй хооллоход юу нь дургүйцэх билээ дээ.
-Тэгвэл тэрнээс чинь өмнө би гоо заслын мэс засал заавал хийлгэх юм шүү. Энэ улиралд та ямар хоолыг илүүд үздэг вэ?
-Хөнгөхөн, энгийн, ямар нэг хачир үгүй.
-Унгар хоол?
-Болж байна.

Спорт маягийн Тоёота машин хагас цагийн дараа ресторанд дөхөж очив. Машинд, бас хооллох явцад тэд илүү ойртож танилцаад ёс болгож хөнгөхөн хоол, хугас шил амтат дарсны дараа тэдний хооронд  нийтлэг зүйл нэлээд байгааг мэдэрцгээв. Дарсаа бараг ууж дуусгасны дараа залуугийн утас дуугарч тэрбээр ажил руугаа эргэж очиход хүрэв.
-Чамайг хааш нь хүргэж өгөх вэ? гэж тэр асуув. Энэ үед тэр аль хэдийн чи гэж дуудах болсныг бүсгүй анзаарав.
-Баярлалаа, би жаахан салхилмаар байна. Би энд ойрхон амьдардаг. Дайлсанд баярлалаа. Тун ч дажгүй ресторан юм.
-Чамд таалагдсанд баяртай байна.

Тэр машиндаа суугаад түүн рүү гараараа даллаад давхиж одлоо.

Далайн эрэгт очиж хоёр цагийг өөрийн мэдэлгүй бэдэрч өнгөрүүлсэний дараа түүний нэрийг ч мэдээгүй өнгөрөөснөө бүсгүй ойлголоо. Тэд утас, шуудангийн хаягаа солилцоогүй тул дараагийн удаа мөн л тааралдах байх гэж найдах л үлдэв.
Гэвч түүний шинэ танил овсгоотой залуу байв. Цүнхэнд  гар утас нь дуугарав.
-Чиний гоо үзэсгэлэн толгойг минь эргүүлж, зүрхийг минь булиглуулснаас аливаа ёс зүйг ч мартаж чиний нэрийг ч мэдэж чадсангүй, өөрийгөө ч танилцуулсангүй. Аз болоход Макс гэж нөхөр энэ айхтар нууцыг надад 300 доллараар нээж өглөө. Бас таван зуун доллараар чиний утсыг өгсөн тул энэ миний тэмдэглэлийн дэвтэртээ бичиж авсан хамгийн үнэтэй утас боллоо. Үүндээ мэдээж хэзээ ч харамсахгүй. Намайг Константин гэдэг, утсан дээр чинь гарч байгаа дугаар миний гар утасных.
-Маш таатай байна. Чамайг юу гэж дуудах вэ? Костя, Костяныч, эсвэл бүр овгоор нь уу?
-Чамд аль нь эвтэйхэн байна, түүгээрээ л бол.
-Тохирлоо.
-Хэрвээ чи завтай бол өнөөдөр “Бифитор бүгд найрамдах улс”-ад миний танил бүсгүй хамтлагийнхантайгаа дуулна, хэрвээ чи хүсвэл блюз сонсч, куб тамхи татан, мөстэй жин амссан шигээ суух уу?
-Бүх юм миний сэтгэл санаа ямар байхаас шалтгаална. Гэхдээ би блюзд дуртай. Тиймээс чиний сонирхол татам саналыг хүлээж авахгүй байх шалтгаан олж харахгүй л байна. Арван цагийн үед манайд хүрээд ир. Тэгээд л явах эсэхээ шийдье. /хаягаа хэлэв/
-Тохирлоо.

Зураг авах хүсэл үгүй болсон байв. Үзэсгэлэн үзсэн, Костятай үдийн хоол идсэн, бас бүгчим агаар зэрэг нь хамаг хүчийг нь баржээ. Тэрээр усанд орж, мөстэй цай уугаад бороо орохыг хүлээн цонхны дэргэд ном барин суухыг л хүсч байв.
Гэртээ хариад чухам хүссэнээрээ л хийв. Төд удалгүй гартаа номоо барьсаар унтаж орхижээ.

Гэнэт хаалганы хонх түүнийг сэрээлээ. Цагаа хараад тэрээр дуу алдав. Яг арван цаг болсон бөгөөд энэ лав Костя байж таарлаа. Гэтэл тэр дөрвөн цаг унтсанаас ямартаа ч олигтой харагдахгүй гэж бодов. Гэвч тэр үс зүсээ янзлахыг бодсонгүй. Үнэхээр ноцтой зорилготой байгаа бол түүнийг байгаагаар нь л хараг. Тэгээд ч хонх дарахыг харвал тэнд нэлээд удаан зогсож байгаа бөгөөд түүнийг сэрээх гэж оролдсон маягтай байгаа нь илт.
-Чи надаар хатуухан тоглоод, өөрийнхөө тахир дутуу багшийнхаа хаягийг өгчихсөн юм байх л гэж бодлоо.

Тэр байдгаараа норсон, бас гартаа шар лиш цэцгийн баглаа барьжээ.
-Уучлаарай, би түр дугхийх гээд бүр нам унтаж орхиж. Надад ямар цэцэг таалагддагийг Максаас мэдэх гэж ахин хоёр зуун доллараа үрсэн юм биш биз?
-Үгүй ээ. Гурван зуун доллар өгсөн. Чамайг цэцэгний төлөө юугаа ч өгөхөөс буцдаггүй гэж хэлсэн. Ийм мэдээлэл ч үнэ хүрнэ шүү.
-Дараагийн удаа надаас асууж болно шүү, арай хямд тусах байлгүй. Ор, ор. Гэртээ байгаа юм шиг л бай. Нойрноосоо гүйцэд сэрэхийн тулд кофе уумаар байна. Чи уух уу? Бурхан минь, чи бүр шалба норж орхижээ гээд одоо л түүний цамц, өмдийг харав уу гэлтэй дуу алдлаа.
-Алив, хувцсаа тайл. Би чамд нөмрөг өгье. Чиний юмыг хатаагаадхая. Чамайг ч гэсэн цугт нь өлгөөд хатаачихвал зүгээрсэн. Харин хатаагуур даахгүй уначих вий гэж айж байна.
-Борооны эхлүүлсэн зүйлийг  гүйцээчихдэг юм уу. Танайд шүршүүрт орчихвол чи дургүйцэхгүй биз? Шууд шампунь аваад гудамжинд усанд орчихдог байж. Манай таксины жолооч нар уснаас айж, паркнаасаа ч гаралгүй айж зогсох юм гэж би яаж мэдэх вэ дээ.
-Чи яагаад өөрийнхөө машинаар ирээгүй юм бэ? гэж бүсгүй гайхав.
-Бид чинь юм ууж, тамхи татаж, блюз сонсоно гээгүй бил үү? Жин, тамхинаас согтдоггүй юм аа гэхэд сайхан хөгжим намайг ганхуулж орхидог юм.


Тэд хөхрөлдөцгөөв. Бүсгүй түүнд нөмрөг, алчуур өгөөд угаалгын өрөө хаана байдгийг зааж өгөн кофе чанахаар болов. Тэрээр сэтгэл санаа сайн байвал амттай хоол хийх дуртай, тиймээс гэнэтийн зочин ирвэл ямар нэг амттай зүйлийг түргэхэн бэлтгэх хэд хэдэн жор бэлэн байдаг.

Жигнэмэг, шинэхэн кофены амттайхан, таатайхан үнэр түүний юм идэх хүсэл төдийгүй дур хүслийг нь хөдөлгөж байв. Ер нь л бие организм сэрж, үүнтэй хамт төсөөлөл нь ч сэргэв. Угаалгын өрөөнд нэгэн эр зогсоно, түүний бахим чийрэг биеэр усны дусал бурзайж, хэдхэн минутын дараа магадгүй дотроо юу ч өмсөөгүй дан халаттай гарч ирэх ч юм бил үү гэж бодогдоно. Бүр ресторанд сууж байхын л энэ эр түүний дур сэрлийг хөдөлгөж байна гэдгийг мэдэрч байсан ч тэр үед дарс уусан, бас хоёр сар гаран эр хүний энхрийллийг амсаагүйдээ ингэж байна гэж бодож байв. Харин одоо толгойд байсан дарс хэдийн үгүй болж, бүгчим агаар борооны дараах чийгтэй салхиар солигдсон энэ үед бүсгүй өөрийн мэдрэмжийг анхааралтай чагнаж үзвээс дур хүсэл нь унтраагүй, харин ч нэмэгдсэн гэдгийг ойлгов. Анхныхаа өдөр л түрүүлж өөрөө түүн рүү ухасхийх нь ёсгүй зүйл гэж үзээд биеэ барьж түүнийг анхны алхам хийхийг хүлээхээр шийдэв.
Түгжээ дуугарч, залуу угаалгын өрөөнөөс гарч ирэв.
-Би энэ үнэрийг мэдрээд л ороод ирлээ хэмээн тэр гал тогоонд орж ирэхдээ хэлэв.

Бүсгүй эргэн харж, сандал руу заав.
-Суу, одоохон жигнэмэг боллоо.

Гэвч тэр суусангүй, харин ханан дээрхи гэрэл зургуудыг сонирхож эхлэв.
-Чиний бүтээл үү?
-Тийм ээ. Дараа нь харж байхнээ илүү сонирхолтой байдлаар, ашигтай байрлалд, фокусаа сайтар байрлуулж байгаад дарах байж дээ гэж надад дандаа бодогддог.
-Чамд авъяас ч байна шүү. Энэ гэрэл зургуудад ямар нэг уур амьсгал байна.
-Баярлалаа.

Бүсгүй кофе аягалж байх зуур залуу түүнийг мөрнөөс нь тэвэрч аваад хүзүүн дээр нь уруулаараа шүргэв.
-Чиний гэрэл зурагнууд үнэхээр гайхамшигтай юм. Чиний гэр чинь саруулхан юм. Чиний бие туйлын гоолиг, бас царай чинь үнэхээр хөөрхөн юм. Жигнэмэгийн үнэр бүр дэндүү сайхан, харин би одоо биеэ барьж чадахгүй нь.

Бүсгүй түүнээс холдсонгүй, кофе буцалгагчаа тавиад түүний бүсэлхийнээс барьсан гарыг тэвэрлээ.
-Энэ жигнэмэгийг тусгайлан чамд бэлтгэж, чалх сайжруулах эм хольчихсон юм шүү.

Бүсгүйг өөр рүүгээ эргүүлэн харуулаад залуу уруул дээр нь үнслээ. Эхлээд зөөлхнөөр, улмаар хав халуун хэлээ улам бүр гүнзгий хийж, нэг гарынхаа хуруунуудыг бүсгүйн хөвсгөр өтгөн үсэнд шигтгээд, нөгөө гараараа чанга өгзөгнийх нь угт байрлуулж байгаад озон үнсэв. Хамаг биесээрээ наалдан байж тэд удтал үнсэлцэж байтал гэнэт түлэнхий үнэртэв.
-Жигнэмэг гээд бүсгүй түүнээс салж зуухаа онгойлгов. Аз болж бүгд түлэгдээгүй ажээ.
-Чи бид хоёр ч азтай юм аа. Идчихэж болох хоёр гурван юм байж л байна.

Бүсгүйн биеэ дур хүслээсээ болж үл мэдэг чичигч, халуухан үнсэлтээс болж толгой нь бага зэрэг эргэж байсан ч тэрээр биеэ барьж ахин кофе аягалаад тавган дээр жигнэмэгээ тавив.
-Үргэлжлүүлэхээсээ өмнө чи…
-Гэрлэхийг амлах ёстой юу? Сэтгэцийн гажиггүй гэсэн магадлагаа авчрах уу? Харакири хийх үү? Эсвэл чамд Феррари авч өгөх үү?
-Үгүй ээ, чи кофегоо уугаад, үүнийг ид. Дараа нь зав гарахгүй шүү.
-Энэ үнэхээр чалх сайжруулах бэлдмэл хольчихсон юм уу? Тийм бол би хоёр тийшээ утасдах хэрэгтэй. Энэ сарын ажлаа орлогчдоо шилжүүлэх хэрэгтэй. Яагаад гэвэл жигнэмэгтэй жигнэмэггүй надад долоон хоног хүрэлцэх чадвар байна.

Тэд бие биенээ цоо ширтсээр үг ч дуугаралгүй кофегоо ууж,  жигнэмэгээ идэв. Дараа нь тэд босч гар гараасаа барилцаад бүрэнхий, үдшийн сэвэлзүүр салхи үлээсэн өрөө рүү оров. Цонхны цаана бороо шиврэн орсоор л.

Бүсгүй торгон халатныхаа энгэрийг нээхэд зөөлөн гэгч нь шалан дээр уналаа. Сайхан хүзүү, хоёр размерийн сэргэр чанга хөх, нарийхан бэлхүүс, тэгшхэн урт хөл гээд гоолиг биеэрээ бахархдаг тэрээр хувцсан доор удаан нуух утга байсангүй. Долоо хоног бүр наран шарлаганд явдаг учир бие нь жигдхэн борлож, байнга усан сэлэлтээр хичээллэдгээс булчин шөрмөс нь чанга ажээ.

-Бурхан одоо л миний залбирлыг сонсч өөрийн охиныг надад илгээжээ гэж залуу шивнээд түүнийг тэврэн цээжийг нь үнсэж эхлэв. Тэр яаралгүйхэн, бас анхааралтайхан төөбүрийг ирвэгнүүлэн байлаа. Доошлох тусам түүний гар илүү чөлөөтэй болж нуруу туруу, өгзөг хөлийг нь зөөлхнөөр илж, энхрийлж байв. Бүсгүй бие түүний гар хүрэхүйд улам тавирч байхыг мэдэрч, улмаар бүсгүйг өргөн орон дээр тавилаа. Хоёр хөлийг нь алцайлгаад богинохон тайрсан хар үст умдагийг үнсэлтээр хучиж, хэлүүнээс ялгарах дур хүслийн дуслыг долоон авахуйд бүсгүй байж ядан дуу алдав. Залуугийн хэл галзуу мэт тэр дор хөдлөж, хэлүүний дотор руу шурган ороод сэрлийн шингэнийг дуустал нь уух гэсэн мэт ирвэгнүүлж эхлэв. Бүсгүй түүний толгойг байдгаараа хавчин байснаа хэдхэн хормын дараа хамаг биеэ чангалан байгаад түүний бие дур тавин судас нь цусаар булгилан лугшиж эхлэх нь мэдрэгдэв. Гурван хормын дараа бүсгүй арай гэж нүдээ нээгээд ухаан орохдоо биеэ барилгүй бүдүүлэг байдал гаргасандаа гэмших мэт царай гаргав. Бүсгүй залууд талархлаа илэрхийлэх хэрэгтэй, тэр тусмаа түүний дур хүслийг тайлж амжаагүй шүү дээ. Тэр дэргэд нь хэвтээд түүний үсээр нь тоглож, өөрийн гарамгай энхрийллийн үр дүнг бахархалтайяа харж байв.

Бүсгүй түүний халатны доогуур гараа оруулж, гантайж хатуурсан халуухан эрхтэнийг барьж аваад хуруугаараа хатуу гадаргууны дагуу тэмтчин угт нь тулгалаа. Эхлээд чийрэг бахим цээжийг, дараа нь гэдсийг нь үнсэж, улмаар доошилж чинээндээ тултал чинэрсэн эрхтэнийг уруулаараа үмхэж аваад , хэлээрээ толгойг нь ирвэгнүүлэн хөдөлгөөд төдөлгүй далд ортол нь залгихдаа  хуруугаараа хуухнаг, төмсөгийг илбэж байв. Түүний энхрийлэл удаан үргэлжилсэнгүй. Өдөржин хуримтлагдсан үрийн шингэн годгойдон цацрахад бүсгүй уруулаа цорвойлгон байж бүгдийг нь цангасан мэт дуустал нь залгилав. Бороо зогсч шөнийн нам гүмд тэдний аахилан амьсгаадах л сонсогдоно. Эхний удаа дур хүслээ хангасан бол одоо бие биенээ нэгбүрчлэн судлан, хязгааргүй олон байдлаар энгэр зөрүүлэх хэрэгтэй. Тэдэнд одоо бүхэл бүтэн шөнө байна.